Η πυρηνική ενέργεια έχει κάνει πολύ μεγάλο κακό στην υγεία χιλιάδων ανθρώπων οι οποίοι εξαιτίας της τα προηγούμενα χρόνια έχασαν τη ζωή τους ή στερήθηκαν τη ζωή και την υγεία αγαπημένων τους προσώπων.
Ακόμη τόσα χρόνια μετά ο εφιάλτης του Τσερνομπίλ δεν έχει φύγει από τη μνήμη μας, κι αυτό γιατί οι επιπτώσεις ενός πυρηνικού ατυχήματος έχουν πολύ μεγάλη διάρκεια στην υγεία και η μόλυνση από αυτό καταστρέφει το περιβάλλον σε εξαιρετικά μεγάλες αποστάσεις αλλά και για δεκάδες χρόνια.
Διαβάστε το κείμενο του Μιχάλη Τρεμόπουλου, νομαρχιακού συμβούλου Θεσσαλονίκης, μέλους της πανελλαδικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων, που ακολουθεί.
Πυρηνικός κλοιός για την Ελλάδα
Ο πυρηνικός κλοιός σφίγγει στα Βαλκάνια. Η Ελλάδα όμως αντί να αναλάβει πρωτοβουλίες για να εγκαταλειφθούν όλα τα σχέδια για εξάπλωση πυρηνικών εργοστασίων, φλερτάρει μαζί τους.
Η Βουλγαρία, μετά από πάμπολλες αναβολές, δηλώνει ότι μέχρι το 2009 θα κλείσει οριστικά τον πυρηνικό σταθμό του Κοζλοντούι. Ταυτόχρονα, όμως, ετοιμάζει την κατασκευή νέου πυρηνικού εργοστασίου στο Μπέλενε, που είχε παγώσει μετά από αντιδράσεις, με δύο σταθμούς των 1.000 μεγαβάτ, ο καθένας. Στις 18.1.2008 υπογράφτηκε συμφωνία με τη Ρωσία, με κόστος κατασκευής 4 εκατομ. Ευρώ.
Η Τουρκία έχει ανακοινώσει την επιλογή της για κατασκευή συνολικά τριών πυρηνικών εργοστασίων συνολικής ισχύος 5.000 MW. Το τουρκικό Ίδρυμα Πυρηνικής Ενέργειας έχει ήδη πραγματοποιήσει προμελέτες τοποθεσίας για την ανέγερσή τους σε 8 νομούς, με έμφαση το Ακκούγιου απέναντι από τη Ρόδο και την Κύπρο, τη Σινώπη του Εύξεινου Πόντου και την Ανατολική Θράκη. Στις 9.11.07 η τουρκική Εθνοσυνέλευση ενέκρινε νομοσχέδιο για την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων στην Τουρκία. Το τουρκικό αντιπυρηνικό κίνημα, που είχε πετύχει να ακυρώσει την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στο Ακκούγιου της Μερσίνας, ετοιμάζεται για νέους αγώνες. Ήδη στις 14.2.08 ανακοινώθηκε από τον Υπουργό Ενέργειας Χιλμί Γκιουλέρ, η απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης να προχωρήσει στη χωροθέτηση του πρώτου πυρηνικού σταθμού στο Ακκούγιου. «Η περιοχή όπου όλα είναι ήδη έτοιμα για την κατασκευή είναι το Ακκούγιου», δήλωσε ο Γκιουλέρ στο τηλεοπτικό δίκτυο NTV. Πρόκειται μάλιστα να διεξάγει μειοδοτικό διαγωνισμό στις 21 Φεβρουαρίου για την κατασκευή του σταθμού, που προβλέπεται να τεθεί σε λειτουργία μέχρι το 2014. Οι προπαρασκευαστικές εργασίες έχουν ξεκινήσει για την κατασκευή και του δεύτερου πυρηνικού σταθμού, κοντά στο λιμάνι της Σινώπης. Η Τουρκία έχει επιδείξει έντονο ενδιαφέρον για τον αντιδραστήρα τύπου CANDU (Canadian Deuterium Uranium), ο οποίος χρησιμοποιείται μεταξύ άλλων από το Πακιστάν, την Ινδία, τη Ν. Κορέα και την Αργεντινή. Ο συγκεκριμένος αντιδραστήρας δεν χρειάζεται εμπλουτισμένο ουράνιο για την λειτουργία του αλλά φυσικό ουράνιο U-235 που υπάρχει στην Τουρκία, γεγονός που σημαίνει απεξάρτηση από πηγές προμήθειας πυρηνικού καυσίμου. Αν και θεωρείται από τους πιο ακριβούς τύπους αντιδραστήρα, μπορεί να παράγει διπλάσιες ποσότητες πλουτωνίου, στοιχείο απαραίτητο για την κατασκευή πυρηνικών όπλων.
Στην Αλβανία, στις 10.11.07 ο Αλβανός πρωθυπουργός Σάλι Μπερίσα, ανακοίνωσε την πρόθεση κατασκευής από μεγάλη γαλλική εταιρεία πυρηνικού εργοστασίου στο Δυρράχιο, 100 χιλιόμετρα από τα βόρεια σύνορά μας! Επίσης, συζητούν και με αμερικανικές και ασιατικές εταιρείες (Camossi, WestingΗοuse).
Η Ρουμανία διαθέτει ένα πυρηνικό εργοστάσιο κοντά στις εκβολές του Δούναβη στη Μαύρη Θάλασσα, το Τσέρναβοντα (Cernavoda). Λειτουργούν 2 αντιδραστήρες ισχύος 650 MW, από τους πέντε συνολικά που προγραμματίζει (οι τρεις των 1000 MW), με εμπλοκή της ιταλικής ENEL για την κατασκευή των μονάδων 3 και 4. Το πυρηνικό του Τσέρνοβοντα χρησιμοποιεί τα νερά του Δούναβη για ψύξη, όπως και του Κοζλοντούι και είναι εκτεθειμένο στους ίδιους κινδύνους, που μπορεί να προκαλέσουν ένα μείζον πυρηνικό ατύχημα. Η εμπειρία των Ρουμάνων τεχνικών είναι μικρή, κάτι που αυξάνει τους κινδύνους.
Στον παλιότερο σχεδιασμό για την «Ολοκληρωμένη ανάπτυξη της κοιλάδας του Βαρδάρη», η Π. Γ. Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM), πρόβλεπε τη δημιουργία στον Αξιό 2 πυρηνικών αντιδραστήρων. Αμέσως μετά την πρόσφατη αναγνώριση της χώρας από τον Καναδά ως «Μακεδονία», επετεύχθη μεταξύ τους και συμφωνία για την αγορά πυρηνικών αντιδραστήρων καναδικής προέλευσης.
Η Τσεχία διαθέτει σήμερα ένα πυρηνικό εργοστάσιο στο Ντιουκοβάνι (Dukovany) με τέσσερις αντιδραστήρες σε λειτουργία, συνολικά ισχύος 1648 MW. Οι αντιδραστήρες αυτοί, τεχνολογίας PWR, κατασκευάστηκαν μεταξύ 1985-1988 ενώ ολοκληρώνουν της κατασκευή τους και άλλοι δύο συνολικής ισχύος 1824 MW.
Στο έδαφος της Σλοβακίας, μετά τη διάσπαση της Τσεχοσλοβακίας, έμεινε το πυρηνικό εργοστάσιο του Μποχουνίτσε (Bohunice). Διαθέτει πέντε αντιδραστήρες σε λειτουργία, συνολικής ισχύος 2040 MW. Είναι και αυτοί τεχνολογίας PWR και πρωτολειτούργησαν μεταξύ 1978-85. Κατασκευάζονται και άλλοι τρεις αντιδραστήρες, συνολικής ισχύος 1144 MW (Moshovce, Tepenly). Οι νέοι αντιδραστήρες θα αντικαταστήσουν τους παλιότερους.
Στην Ουγγαρία λειτουργεί ένα πυρηνικό εργοστάσιο στο Παξ (Paks) με τέσσερις αντιδραστήρες συνολικής ισχύος 1729 MW, που καλύπτουν σχεδόν το 40% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Οι 4 αντιδραστήρες PWR κατασκευάστηκαν μεταξύ των ετών 1983 και 1987.
Η Σλοβενία μοιράζεται με την Κροατία τη διαχείριση του πυρηνικού εργοστάσιου του Κρσκο (Krsko), αν και συζήτησαν την εξαγορά του 50% του μεριδίου της Κροατίας.
Έρχεται η σειρά της Ελλάδας;
Η Ελλάδα, όπου το αντιπυρηνικό της κίνημα ματαίωσε τα σχέδια για πυρηνικό εργοστάσιο στην Κάρυστο της Εύβοιας στη δεκαετία του ’70, είναι μια σεισμογενής χώρα ενώ η εμπειρία που υπάρχει από την πυρηνική ενέργεια είναι ήδη τραγική: Όλοι θυμόμαστε το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ το 1986, τις συνέπειες του οποίου δεν πλήρωσε μόνο η Ουκρανία και η Ρωσία αλλά ολόκληρη η Ευρώπη και η Μέση Ανατολή και βεβαίως και η χώρα μας. Η ραδιενέργεια δε γνωρίζει σύνορα και το απέδειξε με τραγικό τρόπο το 1986, οπότε και αρκετές χώρες πήραν απόφαση να κλείσουν τα πυρηνικά τους εργοστάσια ή να εγκαταλείψουν τα σχέδια δημιουργίας νέων. Στη Γερμανία, υπάρχει χρονοδιάγραμμα κλεισίματος όλων των πυρηνικών εργοστασίων μέχρι το 2020, μετά από συμφωνία που προώθησαν οι Πράσινοι, όταν συμμετείχαν στην κυβέρνηση.
Η Ελλάδα όμως όχι μόνο δεν αντιδρά αλλά εξετάζει το ενδεχόμενο δημιουργίας πυρηνικού εργοστασίου στη Βόρεια Ελλάδα ή σε γειτονική χώρα με χρηματοδότηση της ΔΕΗ! Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής εκφράζεται θετικά για τα πυρηνικά προγράμματα άλλων χωρών.
Η πρώτη φορά που ο Έλληνας Πρωθυπουργός ευρισκόμενος στο εξωτερικό «ευλογεί» την πυρηνική ενέργεια ήταν στη Βουλγαρία το 2006, όταν είχε δώσει το πράσινο φως για τον πυρηνικό σταθμό στο Μπέλενε. Είχε εκφράσει τότε την ικανοποίησή του για την ανάληψη εκ μέρους της Βουλγαρίας της υποχρέωσης να καλύπτονται οι όροι που έχουν σχέση με την πυρηνική ασφάλεια, παρά το γεγονός ότι έχει καταγγελθεί το πυρηνικό πρόγραμμα στο Μπέλενε ακόμα και από ανώτατους αξιωματούχους (όπως π.χ. του πρώην Προέδρου της Βουλγαρικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας) ως υψηλότατου ρίσκου.
Το Φεβρουάριο του 2007 δημοσίευμα -που δεν διαψεύστηκε- έκανε λόγο για απόρρητη εισήγηση προς την Ελληνική Κυβέρνηση στην οποία αναφερόταν ότι «είναι σκόπιμο και χρήσιμο η ελληνική πλευρά να προετοιμαστεί τόσο σε επίπεδο μελέτης όσο και σταδιακής ψυχολογικής προετοιμασίας (!!!) της κοινής γνώμης για χρήση της πυρηνικής ενέργειας». Επιπλέον, ο κ. Κασκαρέλης, πρέσβης μας στην ΕΕ, έφερε το μήνυμα του πυρηνικού λόμπι στη χώρα μας για πυρηνικό εργοστάσιο στον Έβρο: “Πρέπει να ανησυχείτε. Πρέπει να αποκτήσετε πυρηνικά. Ξεχάστε τα ανανεώσιμα. Ξεμείναμε από κέρδη”!
Ανοιχτό το ενδεχόμενο στο μέλλον να λειτουργήσει και στην Ελλάδα σταθμός πυρηνικής ενέργειας άφησε στη Βουλή στις 10.12.07 και ο υφυπουργός Ανάπτυξης Στ. Καλαφάτης. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ντ. Βρεττού, ο κ. Καλαφάτης είπε ότι το θέμα αυτό εξετάζεται μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της αξιοποίησης των εναλλακτικών μορφών και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε συνάρτηση με την ενεργειακή επάρκεια του πλανήτη.
Υπάρχει την τελευταία διετία ένα αυξημένο ενδιαφέρον σε όλο τον κόσμο για δημιουργία σταθμών παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, πρόσθεσε, αναφέροντας ως παράδειγμα την Αίγυπτο και το Μαρόκο. Όπως είπε, όμως, χρειάζεται μακροχρόνιος σχεδιασμός, “μπορεί να επιτευχθεί στο μέλλον, αλλά προς το παρόν οι συζητήσεις επί του θέματος αυτού έχουν διερευνητικό χαρακτήρα”.
Ακόμη πιο θετικός ήταν ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ντ. Βρεττός: “Η αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας λύνει προβλήματα περιβάλλοντος, να μην είμαστε φοβικοί στο θέμα της πυρηνικής ενέργειας”, επισήμανε αναφέροντας ανάλογες δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στην Τουρκία. “Μετά τις Βουλγαρία, Τουρκία, μια ακόμη γειτονική χώρα, η Αλβανία, θα αξιοποιήσει την πυρηνική ενέργεια. Η Βουλγαρία άρχισε, 18.10.2006, την κατασκευή πυρηνικής μονάδας στο Μπελένε, στο Δούναβη. Η Τουρκία θα κατασκευάσει, μέχρι το 2012, τρία πυρηνικά εργοστάσια, συνολικής ισχύος 5000MW. Ο Τούρκος Πρόεδρος, Αμπντουλάχ Γκιούλ, υπέγραψε πριν δέκα μέρες, στις 22/11/2007, το νόμο που επιτρέπει την κατασκευή τους. Επιπλέον, το ενεργειακό σύστημα της χώρας μας είναι στα όριά του και είναι επιβεβλημένο να διερευνήσουμε εναλλακτικές μορφές ενέργειας” υπογράμμισε.
Σε παγκόσμιο επίπεδο τα πυρηνικά εργοστάσια γίνονται προθάλαμος για τη διασπορά των πυρηνικών όπλων (Ισραήλ, Πακιστάν, Βορ. Κορέα) το Ιράν μπαίνει στο στόχαστρο μιας πιθανής νέας εισβολής, την ίδια ώρα που οι Η.Π.Α. παρέχουν με επίσημη συμφωνία στην Ινδία τις διευκολύνσεις-κλειδιά που απαγορεύει η Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων, την οποία η Ινδία δεν αναγνωρίζει ενώ αρνείται οποιοδήποτε έλεγχο των πυρηνικών εγκαταστάσεών της. Γιατί λοιπόν η Ελλάδα στηρίζει την Ινδία στο πυρηνικό της πρόγραμμα;
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του Πρωθυπουργού στην Ινδία (9-13.1.08), τα κανάλια έπαιξαν τις επίσημες τελετές, κάποιες δηλώσεις, τις επισκέψεις στα μνημεία, τους μαχαραγιάδες κλπ. Πουθενά όμως δεν υπάρχει αυτό που τα ινδικά μέσα ενημέρωσης έδωσαν ως πρώτη είδηση κατά την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού. Σύμφωνα λοιπόν με τα ινδικά πρακτορεία ειδήσεων ο κ Καραμανλής εξέφρασε την προθυμία της Ελλάδας να υποστηρίξει το αίτημα της Ινδίας για διεθνή συνεργασία για την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας.
Γιατί ζητάει διεθνή συνεργασία η Ινδία; Η Ελλάδα, είναι μέλος -μαζί με άλλες 44 χώρες- του Nuclear Suppliers Group (NSG), που δημιουργήθηκε το 1975 ως απάντηση στην πυρηνική δοκιμή της Ινδίας, που είχε πραγματοποιηθεί ένα χρόνο πριν, προκειμένου να τεθούν περιορισμοί στην εξαγωγή και μεταφορά πυρηνικών υλικών ή εξοπλισμού ή τεχνολογίας. Στη μαύρη λίστα των αποκλεισμένων χωρών είναι η Ινδία, η οποία μαζί με άλλες 3 χώρες (Ισραήλ, Πακιστάν, Β. Κορέα), είναι οι μόνες που δεν έχουν υπογράψει την Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών (NPT).
Με την δήλωση του Έλληνα Πρωθυπουργού και τη διευκόλυνση που παρέχεται στην Ινδία, αχρηστεύεται στην ουσία η Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών και ανοίγει ακόμα περισσότερο ο δρόμος χωρίς επιστροφή. Ευθυγραμμίζεται η Ελλάδα με την απύθμενη υποκρισία που χαρακτηρίζει τις κυρίαρχες δυνάμεις -με πρώτες τις ΗΠΑ- στα θέματα των πυρηνικών.
Δημοσιεύματα στο «Ποντίκι» (10-1-2008) και στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (13-1-2008) κάνουν λόγο για σχέδια δημιουργίας πυρηνικών εργοστασίων σε όλες σχεδόν τις βαλκανικές χώρες και εμφανίζουν στελέχη της κυβέρνησης και της ΔΕΗ να εξετάζουν το ενδεχόμενο δημιουργίας πυρηνικού εργοστασίου στην Ελλάδα ή σε γειτονική χώρα με χρηματοδότηση της ΔΕΗ!
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» στις 13.1.08, «το θέμα της στροφής στην πυρηνική ενέργεια για την κάλυψη αναγκών σε ηλεκτρικό ρεύμα έχει αρχίσει να συζητείται -προς το παρόν ανεπισήμως- στα υψηλά κλιμάκια των συναρμόδιων υπουργείων (Ανάπτυξης, Οικονομίας, ΥΠΕΧΩΔΕ). Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στην «Κ.Ε.» κυβερνητικός αξιωματούχος, «το θέμα είναι ποιος θα αναλάβει την πρωτοβουλία να το θέσει και επισήμως στην κυβερνητική ατζέντα…».
Στην αντίστοιχη συζήτηση για τη χρήση πυρηνικής ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρισμού άνοιξε η ΔEH. Προσεκτικά σε πολυσέλιδη ανακοίνωση που εξέδωσε στις 24.1.2008 για τον ρόλο του άνθρακα στη στρατηγική της παραγωγή, έκανε για πρώτη φορά επίσημη αναφορά στη δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικές μονάδες, σπεύδοντας ωστόσο να σημειώσει ότι δεν εξετάζεται στην παρούσα φάση κάτι τέτοιο. «Yποψήφιες θερμοηλεκτρικές μονάδες για την ανάπτυξη του συστήματος παραγωγής είναι νέες λιγνιτικές μονάδες (Eλασσόνα, Δράμα), μονάδες φυσικού αερίου, ανθρακικές, πετρελαϊκές ή και πυρηνικές μονάδες» αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση και εν συνεχεία υπογραμμίζει ότι «στην παρουσίαση αυτή δεν εξετάζονται πετρελαϊκές και πυρηνικές μονάδες».
Σε 12σέλιδο “κείμενο αρχών” για την ενεργειακή πολιτική η ΔΕΗ προσδιορίζει ως υποψήφιες μονάδες και τους πυρηνικούς, δίπλα στις λιγνιτικές και τις μονάδες φυσικού αερίου και πετρελαίου.
Η ΔΕΗ έτσι διέψευσε τον υπουργό Ανάπτυξης Χρ. Φώλια, που μόλις πριν από έξι μέρες δήλωνε κατηγορηματικά ότι δεν συζητείται καν η κατασκευή πυρηνικής μονάδας επιχειρώντας να διαψεύσει δημοσίευμα κατασκευής μονάδας στην Κομοτηνή.
Η αναφορά αυτή της ΔΕΗ ήρθε σε διάψευση όσων υποστήριξε το Γραφείο Τύπου του υπουργείου Ανάπτυξης το Σάββατο 19 Ιανουαρίου. Απαντώντας σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας “Ισοτιμία” με τίτλο “Πυρηνικό εργοστάσιο της ΔΕΗ στη Θράκη!” το υπουργείο Ανάπτυξης υποστήριζε σε ανακοίνωσή του ότι “ουδέποτε τέθηκε ζήτημα κατασκευής πυρηνικού εργοστασίου σε κανένα σημείο της ελληνικής επικράτειας, ούτε από την ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, ούτε από οιαδήποτε εποπτευόμενη υπηρεσία και αρχή”.
Αλλά ακολουθεί και μακροσκελής επιστολή της προς τους 300 της Βουλής, την οποία υπογράφει ο διευθυντής Επικοινωνίας της ΔΕΗ Κίμων Στεριώτης, όπου η ΔΕΗ κάνει λόγο για πυρηνικές μονάδες, επιχειρώντας να πείσει και για την καύση λιθάνθρακα και για θερμοηλεκτρική μονάδα στο λιγνιτικό πεδίο Δράμας. Είναι σαφές ότι προετοιμάζει την κοινή γνώμη για τα επόμενα βήματά της, λέγοντας ότι «υποψήφιες θερμοηλεκτρικές μονάδες για την περαιτέρω ανάπτυξη του συστήματος παραγωγής είναι νέες Λιγνιτικές μονάδες (Ελασσόνα, Δράμα), μονάδες Φυσικού Αερίου, Ανθρακικές, Πετρελαϊκές ή και Πυρηνικές μονάδες» (kavalanet, 1.2.08).
Σύμφωνα με το δημοσίευμα υποψήφια περιοχή για την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού είναι η Κομοτηνή, καθώς θεωρείται περιοχή μηδενικής ή μικρής σεισμικότητας. Επιπλέον, η Κομοτηνή βρίσκεται κοντά στις αντλητικές μονάδες του Θησαυρού στη Δράμα και της Σφηκιάς στη Βέροια (είθισται πλησίον των πυρηνικών σταθμών να εγκαθίστανται αντλητικές μονάδες που τροφοδοτούνται με την ενέργεια που παράγεται κατά τις νυχτερινές ώρες, ώστε να αντλούνται με φθηνή ενέργεια τα ύδατα από τους ταμιευτήρες). Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της “Ισοτιμίας” το θέμα έχει ήδη φτάσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία γενικώς αντιμετωπίζει θετικά την ηλεκτροπαραγωγή από πυρηνική ενέργεια.
Τα «Νέα» μάλιστα προχωρώντας περισσότερο κάνουν λόγο (19-20 Ιανουαρίου) για την Κοζάνη, η οποία θεωρείται υποψήφια για εγκατάσταση πυρηνικού σταθμού, γιατί έχει τις υποδομές και τα δίκτυα ενώ κρίνεται και σχετικά ασεισμική!!
Σήμερα, 22 χρόνια μετά, το πυρηνικό λόμπι αντεπιτίθεται, εκμεταλλευόμενο την ανησυχία του κόσμου για την κλιματική αλλαγή. Προσπαθούν έτσι να εμφανίσουν την πυρηνική ενέργεια ως εναλλακτική λύση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Όμως, η πυρηνική ενέργεια δεν είναι λύση, είναι πρόβλημα!
Ποιος θα μας προστατέψει από ένα πιθανό πυρηνικό ατύχημα; Ποιος θα ελέγχει την ασφάλεια ενός τέτοιου εργοστασίου; Ποιος θα μας προστατέψει από την πιθανότητα τρομοκρατικού χτυπήματος σε ένα τέτοιο εργοστάσιο; Πότε και ποιος θα μας ειδοποιήσει, αν συμβεί ένα ατύχημα; Εδώ ένας σεισμός έγινε, και κάνανε μερικές ώρες μέχρι να υπάρξει επίσημη ανακοίνωση! Εμπιστευόμαστε την όποια εταιρεία ή την όποια κυβέρνηση πως θα παραδεχτεί ότι έγινε ατύχημα ή ότι υπήρξε διαρροή ραδιενέργειας: Θυμίζουμε ότι το μεγάλο ατύχημα του Τσέρνομπιλ δεν το μάθαμε από την κυβέρνηση της (τότε) Σοβιετικής Ένωσης αλλά από τη γειτονική Σουηδία. Η Σοβιετική Ένωση αναγκάστηκε να το παραδεχτεί με μεγάλη καθυστέρηση, που στην περίπτωση της ραδιενέργειας, σημαίνει απώλεια ζωών, άνθρωποι που αμέριμνοι κυκλοφορούν, τρώνε μολυσμένα τρόφιμα και πίνουν ραδιενεργό νερό!
Και δεν μιλάμε για το τι θα γίνονται τα πυρηνικά απόβλητα: Θα τα φουντάρουμε στη θάλασσα ή θα τα θάβουμε; Πού και με ποια μέτρα ασφαλείας; Ποιος θα ήθελε στην πόλη του ή το χωριό του μια χωματερή αποθήκευσης πυρηνικών αποβλήτων;
Το τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό: πρέπει να προωθούμε τη συγκέντρωση ενέργειας, που σημαίνει και συγκέντρωση εξουσίας και αυστηρό αστυνομικό κράτος για την αποφυγή τρομοκρατικών χτυπημάτων που θα οδηγήσουν σε διαρροή ραδιενέργειας:
Ή μήπως πρέπει να στραφούμε σε αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας από ήπιες και ανανεώσιμες μορφές ενέργειας από τον ήλιο, τον άνεμο και το νερό; Οι ήπιες μορφές ενέργειας, τα μικρά μεγέθη, η αποκέντρωση και η εξοικονόμηση ενέργειας είναι η λύση. Η Ελλάδα πρέπει οριστικά και αμετάκλητα να στραφεί προς αυτές τις μορφές ενέργειας, οι οποίες και από το κλίμα μας ευνοούνται και κανέναν κίνδυνο δε δημιουργούν για την υγεία μας.
Η Ελλάδα ήδη έχει μια αναπτυσσόμενη εξαγωγική βιομηχανία ηλιακών θερμοσιφώνων και πρωτοπορεί διεθνώς στον τομέα αυτό. Είναι στο χέρι της ελληνικής κυβέρνησης να μην κατασπαταλήσει τεράστια ελληνικά και ευρωπαϊκά κονδύλια σε σχέδια για πανάκριβα πυρηνικά εργοστάσια που θα παίζουν κορώνα γράμματα τη ζωή μας καθημερινά αλλά, αντίθετα, να δώσει μια τεράστια ώθηση στην ανάπτυξη των ήπιων και ανανεώσιμων μορφών ενέργειας στη χώρα μας, συμβάλλοντας στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας και στη δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας στην προστασία και όχι στην καταστροφή του περιβάλλοντος.
Ο αντιπυρηνικός αγώνας τώρα είναι περισσότερο από ποτέ πανευρωπαϊκός και παγκόσμιος.
Εισήγηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου, νομαρχιακού συμβούλου Θεσσαλονίκης, μέλους της πανελλαδικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων, στην Ημερίδα για τους «δρόμους της ενέργειας στα Βαλκάνια», που διοργάνωσαν οι Οικολόγοι Πράσινοι σε συνεργασία με την Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης
http://ecology-salonika.org/lib/?p=1753#comment-3342
